Pamela Anderson และ Janicza Bravo สวมชุดของ Tory Burch เล่าเรื่องที่ใหญ่ในงาน Met Gala 2025
Met Gala ปีนี้ไม่ได้พูดแค่เรื่องแฟชั่น แต่เป็นการหยิบเอาประวัติศาสตร์ของ “Black style” มาตีความใหม่ ผ่านธีม Superfine: Tailoring Black Style — นิทรรศการที่สำรวจแฟชั่นของคนผิวดำตลอด 300 ปี โดยใช้แนวคิด Black Dandyism เป็นแกนกลาง
Pamela Anderson สวมชุดเดรส custom จากผ้า ice blue silk mesh ปักเลื่อมสีเงินบิดเกลียวและคริสตัลกระจายทั่วตัวชุด จุดเด่นคือโครงสร้างภายในที่ถูกออกแบบอย่างละเอียดโดยอิงจากเทคนิคตัดเย็บเสื้อผ้าผู้ชาย ไม่ว่าจะเป็นคอร์เซ็ตปั้นมือ ซิลูเอตสะโพกขยาย หรือคอเสื้อลอยตัว ทุกองค์ประกอบคือการตั้งคำถามกับ “รูปร่างที่ยอมรับได้” ของผู้หญิงในสายตาสังคม ตัวเดรสปักที่อิตาลี และตัดเย็บจนสมบูรณ์ที่นิวยอร์กใน atelier ของ Tory เอง
ผู้กำกับหญิง Janicza Bravo สวมชุดที่ออกแบบร่วมกับศิลปิน Rashid Johnson โดยใช้ผลงานของเขาที่จัดแสดงอยู่ใน Rashid Johnson: A Poem for Deep Thinkers ณ Guggenheim เป็นจุดเริ่มต้น แจ็กเก็ต silk-cotton ประดับใบหน้าจากผลงาน “Untitled, Anxious Audience” (2019) ด้วยเลื่อมจิ๋ว งานปัก และลูกปัดแคฟิอาร์ กระโปรงชั้นในได้แรงบันดาลใจจาก “Body and Soul” (2021) ถ่ายทอดเป็นลายปักที่ดูรุนแรงด้วยกำมะหยี่ขรุขระและฟอยล์ทาสีมือ ส่วนกระโปรงชั้นนอกมีลวดลายเรือจาก “Heartbreaker” (2022) ในซีรีส์ Seascape งานที่พูดถึงการเอาตัวรอด อิสรภาพ และการหลบหนี
ลุคของเธอยังประกอบด้วยปกออร์แกนซาตัดมือ ผ้าผูกคอผ้า charmeuse เสื้อกั๊กวูลลายริ้วฝังโซ่เงิน และคลัตช์ลายเดียวกับแจ็กเก็ต ปิดท้ายด้วยรองเท้า wedge ตกแต่งคริสตัลสีดำจากคลังเก็บของ Tory Burch
แล้ว Black Dandyism คืออะไร?
มันคือการแต่งตัวดีแบบประชดโลก—การที่ชายผิวดำในอดีตสวมสูทผูกหูกระต่ายแบบเจนท์ เพื่อบอกว่าเขาก็มีสิทธิ์มีสไตล์ มีตัวตน และมีเสรีภาพในแบบที่สังคมไม่เคยยอมรับ Dandyism ในโลกผิวขาวอาจแค่เรื่องรสนิยม แต่ในโลกของคนผิวดำ มันคือการลุกขึ้นยืนด้วยภาพลักษณ์ที่เขาสร้างเอง
Tory Burch: ดีไซเนอร์ที่ฟังมากกว่าพูด
Tory ไม่ได้แค่ออกแบบชุด แต่เธอเลือกใช้แบรนด์ของตัวเองเป็นพื้นที่ให้ศิลปินเล่าเรื่องแทนตัวเอง การร่วมงานกับ Rashid Johnson ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะ “เทรนด์” แต่เพราะความเข้าใจในโครงสร้างอำนาจของวัฒนธรรม Tory ไม่พยายาม “พูดแทน” คนอื่น แต่เธอเปิดพื้นที่ให้เรื่องราวเหล่านั้นถูกเล่าด้วยภาษาของเจ้าของมันจริง ๆ ทั้ง Pamela และ Janicza แสดงให้เห็นว่าแฟชั่นไม่ใช่แค่เรื่องความสวย แต่คือบทสนทนาที่ซับซ้อน มีเลเยอร์ และมีพลังพอจะเปลี่ยนการรับรู้ของคนทั้งงานได้ด้วยลุคเดียว
ในค่ำคืนนั้น Pamela และ Janicza ไม่ได้แค่ “ดูดี” แต่พวกเธอช่วยกันทำให้พรมแดงกลายเป็นพื้นที่แสดงออกของร่างกาย วัฒนธรรม และความกล้าที่จะยืนในที่ที่ผู้หญิงหรือคนผิวดำเคยถูกผลักให้หายไปจากเฟรม
