ฉบับนี้เป็นฉบับส่งท้ายปี 2565 ผู้เขียนได้ใช้เวลานั่งคิด ทบทวนหลายเรื่องที่ได้ประสบพบเจอมาตลอดทั้งปี ก็ได้เห็นเลยว่าตลอดปีนั้นมันมีเรื่องราวมากมายที่เข้ามามีทั้งทุกข์ทั้งสุขปนเปกันไป ซึ่งสิ่งที่ได้ตกผลึกจากการนั่ง ทบทวนเรื่องราวต่างๆ ก็คือ “ความไม่จีรัง” ของสุขและ ทุกข์ รวมทั้งอารมณ์ต่างๆ

แม้ช่วงที่ยากลำบากที่สุดที่ เรียกว่าเดินมาถึงทางตันจนเคยคิดท้อว่าเราทำดีมา ตลอดแต่ทำไมถึงไม่ได้ดีสักทีจนอยากจะทำตัวร้ายๆ แต่มีเพื่อนคนหนึ่งบอกว่า “แค่รอจังหวะดีๆ คนเก่งคนดี ต้องได้ดีสิว่ะ” ซึ่งคำพูดนั้นทำให้ผู้เขียนมีกำลังใจมากขึ้น จึงอยากแบ่งปันและขอเป็นกำลังใจให้ผู้อ่านเช่นกัน

แม้ปี 2565 นี้ มันอาจจะยังไม่ใช่ปีที่ดีนักสำหรับเรา แต่อย่าสิ้นหวังกันนะ ตราบที่เรายังมีลมหายใจก้าวสู่ ปีใหม่ไปพร้อมกันด้วยหวังว่าปี 2566 จะเป็นปีของเรา แล้วเราจะได้ดีใจและยินดีกับสิ่งดีๆ ที่กำลังเข้ามา